Gevonden!?!
Door: Jackelien
Blijf op de hoogte en volg Anke
23 September 2016 | Sri Lanka, Sri Lanka
Lieve allemaal,
Vandaag was een lange, inspannende en emotionele dag... Lang naar uitgekeken en eindelijk daar. Eindelijk zelf in actie komen en actief op zoek naar antwoorden op de vragen.
Siri (53 jaar, getrouwd, 2 volwassen kinderen), de man die ons helpt bij de zoektocht, heeft ons gisteren uitgebreid ingelicht en verteld over verschillende situaties waarin voor adoptie werd gekozen. In de meeste gevallen is sprake van verdrietige of nare verhalen van extreme armoede, een tienermoeder -zonder steun van familie en de (soms onbekende) vader- die niet zelf voor haar kind kan zorgen of een dienstmeisje van een rijke familie die daar zwanger is geraakt en waarvan het kind weggemoffeld moet worden. In veel gevallen is de adoptie een groot geheim van de moeder, wat ze al jaren bij zich draagt maar waar haar familie niks van weet. Om die reden is het belangrijk om de vrouw eerst alleen te treffen en te spreken, om haar binnen haar leefgemeenschap niet in diskrediet te brengen en te voorkomen dat ze verstoten wordt. Siri begeleidt inmiddels al 20 jaar zoektochten (o.a. voor het Nederlandse tv-programma Tros Vermist) en heeft in ongeveer 70% van de zoektochten een moeder gevonden, waarvan het in 70% van de gevallen om de echte moeder bleek te gaan en bij de andere 30% om een "acting-mother". Een "acting-mother" is iemand waarvan de naam op de officiele papieren komt en die in de rechtbank verklaart de moeder van het kind te zijn, terwijl dat niet zo is. Soms is het iemand die van de straat geplukt is en daar haar brood mee verdient, soms is het iemand uit de omgeving van de echte moeder die op die manier de echte moeder wil beschermen. Als een moeder is gevonden, is de zoektocht pas echt klaar als er DNA-onderzoek heeft plaatsgevonden en is vastgesteld dat ze echt de moeder is. Siri heeft bijv. meegemaakt dat acting moeders stug volhielden de moeder te zijn (er staat namelijk een straf op) of dat twijfel ontstond en pas na jaren bleek dat de vermeend moeder toch niet de moeder was (terwijl ze wel al jarenlang financieel gesteund werd). Anke's zoektocht is voor Siri zijn laatste zoektocht. Hij is 4 jaar terug al gestopt met Tros Vermist en stopt nu ook met de particuliere zoektochten. Hij vind het mooi werk, maar ook emotioneel zwaar. De nazorg aan de moeders begint hem ook zwaar te vallen; in veel gevallen blijft hij een contactpersoon voor moeder i.v.m. de taal en hij heeft een aantal zoektochten meegemaakt waarbij het kind uiteindelijk aangaf geen behoefte te hebben aan verder contact met moeder terwijl moeder daar niks van begreep en Siri bleef bellen. Daarnaast wil hij zich volledig focussen op zijn corebusiness; zijn guesthouse en gidswerk. Vandaar dat hij ook benadrukte om niet op zoek te gaan als er geen behoefte is aan blijvend contact, want met een zoektocht kun je het leven van moeder ook behoorlijk overhoop halen! Dat laatste was voor Anke toch wel even een dingetje... Ze heeft even overwogen om de zoektocht helemaal af te blazen, maar, na er samen nog eens over gepraat en nagedacht te hebben, toch besloten om er mee door te gaan!
Gisterenochtend heeft Siri meteen Anke's adoptiepapieren doorgenomen. In de papieren stond een naam van zowel haar biologische moeder als haar biologische vader. Dat zou een gunstig teken kunnen zijn, omdat in het geval van een acting moeder er uberhaupt geen vader is ingevuld. Siri houdt steeds 3 slagen om de arm, alles om geen valse hoop te wekken. Het adres van moeder is niet genoemd, alleen de village (of buurt) waar ze destijds gewoond zou hebben. Anke zou geboren zijn in het overheidsziekenhuis van Kegalle. Dat valt te checken in het archief van het ziekenhuis en mogelijk zijn daar uitgebreidere adresgegevens van moeder geregistreerd. Siri heeft echter meerdere malen meegemaakt dat een geboortecertificaat of zelfs geboortedatum niet bleek te kloppen, dus daar houden we ook rekening mee. Als dat zo blijkt te zijn, loopt dat spoor dood en kunnen we alleen nog verder discreet onderzoek proberen te doen in de genoemde village met behulp van de oude foto's. Anke's biologische moeder was moslima, dat maakt de kans groter dat maar heel weinigen van Anke's bestaan op de hoogte zijn. En voor Siri is het uberhaupt de eerste keer dat hij op zoek gaat naar een moslim-moeder! Andere, mogelijk complicerende factor, is dat moeder volgens de papieren ten tijde van de adoptie al 33 jaar oud was. Het kan dus zijn dat ze niet meer in leven is. We spreken af om vrijdagochtend 23 september heel vroeg op pad te gaan en dan als eerste naar het ziekenhuis in Kegalle te gaan. Vandaar kunnen we dan door naar de genoemde village voor verder onderzoek. Siri heeft inmiddels gebeld met een vriend die weer iemand anders kent die in diezelfde village woont. Hij gaat alvast discreet navraag doen, waardoor onze zoektocht morgen hopelijk vlotter verloopt. Enige tijd later koppelt die man al terug dat de vermeende biologische vader overleden blijkt te zijn. Hij gaat verder zoeken naar de vermeende biologische moeder. Siri appt hem alvast de uitvergrootte foto's die we van haar hebben laten maken. We horen de rest van de dag niet meer van hem terug...
Vrijdagochtend staan we om half 6 naast ons bed, werken we om 6 uur snel een ontbijt naar binnen en zitten we om half 7 in het busje op weg naar Kegalle. Netjes gekleed in lange broek of rok en met bedekte schouders... om geen aanstoot te geven bij officiële instanties en lokale bevolking.
Het verkeer is behoorlijk druk en af en toe een mierenhoop. De nieuwe snelweg (tolweg) van Colombo verkort onze reis wel iets, maar zodra we het heuvelachtige gebied richting Kandy ingaan zakt onze reissnelheid behoorlijk in... Om 9 uur maken we even een snelle stop in Cashew village (ja, daar verkopen ze vooral cashewnoten en daarom heet het zo!).
Tegen half 11 zijn we bij het overheidsziekenhuis van Kegalle. We begeven ons meteen naar de "record room", het archief van het ziekenhuis. Daar stuiten we op maar liefst 5 medewerkers die ons pas willen helpen als ze officieel toestemming krijgen van de directeur om de betreffende gegevens te verstrekken. Een van de medewerkers wil ons wel de weg wijzen... dus in optocht naar de directeur in een ander gebouw! Daar loopt alles via de directiesecretaresse. Na wat uitleg, vriendelijke lachjes en het tonen van Anke's paspoort, krijgen we de vereiste toestemmingsverklaring (met verkeerde dagstempel, namelijk 22 september, haha!) mee. Weer op weg naar het archief, zegt de medewerker opeens dat nog een tweede directeur zijn toestemming moet geven, maar die blijkt niet op zijn plek te zitten. Achteraf vertelt Siri ons dat dat waarschijnlijk poppenkast was, want de medewerker was er overduidelijk op uit om er een slaatje uit te slaan. Hij had Siri namelijk al om geld (van ons) gevraagd en gezegd dat wij dan vast als tegenprestatie wat rolstoelen e.d. voor het ziekenhuis konden regelen. Anyway, terug in het archief hadden ze in nog geen 10 minuten de gegevens op Anke's geboortecertificaat gecontroleerd en bleken die allemaal overeen te komen. Daarnaast stond er als woonplaats een andere village genoemd, waarvan later bleek dat beide villagenamen op hetzelfde dorpje duidden. Op naar de village dus! Vlak voor we weg reden kwam de archiefmedewerker nog wel even een fooi ophalen... ;)
Ondertussen was Siri gebeld door zijn kennis, Fausi (een moslim), die verder navraag in de village had gedaan naar de vermeende biologische moeder met behulp van de foto's. Hij had iemand gevonden die de vrouw op de foto herkende en aangaf dat ze nog steeds in hetzelfde dorpje woonde, erg arm was en bijna blind. De kennis had een goed gevoel bij de informatie... Het dorpje ligt zo'n 4 km van Kegalle en Siri spreekt af om elkaar (Fausi en wij) halverwege te ontmoeten in een Herbal garden. Fausi werkt daar, maar is vandaag een dag niet naar zijn werk gegaan om ons met de zoektocht verder te kunnen helpen!
Rond half 12 zijn we in Hingula village. Fausi spreekt de man die hem informatie heeft gegeven opnieuw aan en krijgt details over waar de vrouw nu woont. Siri en Fausi zoeken haar vervolgens samen op. Wij blijven, samen met de chauffeur, in het busje achter. Ondertussen zien we dat het in het dorpje als een lopend vuurtje is rondgegaan dat er iets ongewoons gaande is, want meerdere buren staan te gluren... Na nog geen 10 minuten komen Fausi en Siri terug met een oude, tengere vrouw die vergezeld wordt door een grote, stevige man en een jongeman. De vrouw komt bij ons in het busje zitten (deuren dicht, wij moeten ook buiten blijven), waarna Siri met haar in gesprek gaat en haar de foto's laat zien. Ze bekijkt de foto's en ontkent meerdere keren krachtig dat zij de vrouw op de foto's is. Ze lijkt totaal emotieloos, komt niet bang over en is helemaal niet nieuwsgierig naar haar omgeving. Ze kijkt niet een keer naar Anke. Ze geeft aan dat het busje weer open mag en dat het niet zo geheim hoeft. Er is trouwens nog aan niemand verteld dat het om een zoektocht n.a.v. een adoptie gaat. De mensen weten alleen dat de vrouw op de foto gezocht wordt door oude bekenden. Daarop gaan Siri en Fausi de straat weer op en spreken wat buren aan die inmiddels samengeschoold zijn op de straat. De grote, stevige man blijkt de buurman te zijn van deze vrouw en hij zegt zeker te weten dat deze vrouw en de vrouw op de foto een en dezelfde zijn. Hij raadt aan om nog eens te gaan praten met een oudere man binnen deze moslimgemeenschap die hier al heel veel jaren woont. Hij zou veel weten... We rijden dus naar het andere gedeelte van de village, aan de overkant van Kandy road. Alleen is het vrijdagmiddag precies half 2 en begint net het middaggebed in de moskee... Fausi heeft wel nog even contact gelegd, maar het eerste uur is deze man dus niet beschikbaar! Daarnaast wil Fausi maken dat hij weg komt, want hij hoort als moslimman nu eigenlijk ook in de moskee te zitten... Vanwege Anke's zoektocht had hij gister al geconcludeerd dat hij vandaag niet kon gaan en daarom zichzelf tegoed gedaan aan een "small drink"... ;) Dus nu is het helemaal uit den boze om te gaan!
Op zoek naar een plek om te lunchen, krijgt Fausi opeens een heldere inval en meldt dat we langs twee vrouwen moeten uit een familie waarvan hij ooit een stukje land heeft gekocht. Siri en Fausi daar naar binnen... en al snel komen ze ons halen! Ook deze vrouwen hebben de vrouw op de foto herkend en geven aan dat het de vrouw is die we al hebben gesproken. Ze weten ook nog helemaal niks van de verdere achtergrond, maar vertellen dat die vrouw vroeger (toen zijzelf klein waren) op hun landgebied gewoond heeft met haar familie, ongeveer daar waar Fausi nu zijn stukje grond en huisje heeft. Ze vertellen dat de vrouw nooit getrouwd is, nu samenwoont met haar zus en dat de vermeende biologische vader op het geboortecertificaat van Anke haar zwager (de echtgenoot van die zus) was maar dat die inmiddels is overleden. Ze vertellen dat de vrouw een zoon heeft en dat ze weten dat de vrouw een ander kind heeft weggegeven, mogelijk zelfs meer dan 1? Siri wil de vrouw opnieuw benaderen, maar wel discreet. We spreken af dat de 2 vrouwen samen per tuktuk Anke's mogelijk biologische moeder op gaan halen en mee zullen nemen naar hun huis (waar wij blijven wachten). Dan valt het minder op en is de buurt niet weer in rep en roer.
Na een poosje wachten, met een vreemde soort spanning in ons lijf niet wetend wat te verwachten en wat komen gaat, komt er eindelijk een tuktuk terug met de 3 vrouwen. Er ontstaat een beetje gekke en rommelige situatie... Wij zitten met zijn 5-en in een soort zitje en de 2 vrouwen nemen de oude vrouw mee naar de zithoek in dezelfde kamer. Ze praten met haar, laten haar nog een paar keer de foto's zien en ook de foto waarop Anke als baby staat. Op een gegeven moment wuiven de vrouwen naar Anke dat ze moet komen en wordt de oude vrouw (ze ziet er oud uit, maar zegt zelf geboren te zijn in 1958 terwijl ze volgens de 2 vrouwen en onze gegevens rond de 65 zou moeten zijn) vervolgens naar de naastgelegen slaapkamer geleid, waar ze op de bedrand gaat zitten met Anke ernaast. Vanaf nu neemt Siri het gesprek over. We begrijpen dat ze inmiddels heeft verteld wel de vrouw op de foto te zijn, maar bang was om het te vertellen. Maar ze weet zich niet meer te herinneren of ze een kind ter adoptie heeft afgestaan. Als Siri haar vertelt over onze gegevens en feiten, zegt ze op een gegeven moment dat het wel mogelijk is. Als Siri haar vraagt om mee te werken aan DNA-onderzoek en haar uitlegt wat dat is en hoe het in zijn werk gaat, zegt ze meteen volmondig "ja". Vanaf dat moment begint Siri te geloven dat ze wel eens echt Anke's biologische moeder kan zijn, want acting-moeders willen vaak DNA-onderzoek uit de weg gaan. Siri bespreekt meteen met de 2 vrouwen des huizes hoe dat praktisch aan te pakken. Na wat telefoontjes heen en weer blijkt DNA-onderzoek ook op zaterdag te kunnen, maar daarvoor moeten we naar Colombo. We kunnen de vrouw niet met ons meenemen want dan moet ze mogelijk uitleg geven in haar gemeenschap en is er risico op problemen of verstoting. De 2 vrouwen tonen zich gewillig en bieden aan om samen met haar naar Colombo te gaan. Maar dan dient het volgende probleem zich aan... De oude vrouw moet zich kunnen identificeren en ze heeft geen ID! Fausi en de 2 vrouwen storten zich op dat vraagstuk en plegen de nodige telefoontjes.
Als de rust in de slaapkamer daardoor terugkeert en we daar met zijn 5-en zitten, begint de oude vrouw opeens tegen Siri te praten. Ze begint zich dingen te herinneren en vertelt over haar verleden (wat overeenkomt met het verhaal van de 2 vrouwen). Het wordt niet duidelijk wie Anke's biologische vader kan zijn. Er staat iemand op haar geboortecertificaat, de vrouw noemt zelf iemand anders en de 2 vrouwen noemen weer iemand anders (al overleden). Als Siri haar vraagt of ze denkt dat ze Anke's moeder is, zegt ze direct "ja!". Ook ons gevoel dat ze echt Anke's biologische moeder kan zijn wordt steeds sterker. Na nog wat gepraat te hebben, komt Joost op het heldere idee om haar te vragen hoe ze Anke genoemd heeft na haar geboorte. Die namen hebben we nog helemaal niet genoemd en kan ze niet weten. Als Siri haar die vraag stelt, antwoordt ze vlot en zonder aarzelen: "Rizana" (Anke's 2e naam bij geboorte)! Op dat moment houden we het alle 5 niet meer droog! Zou het dan echt?? Dat kan ze toch niet op een andere manier weten? Vervolgens zien we het ijs bij haar ook een beetje breken... Terwijl ze daarvoor stilletjes ineengedoken zat (het is ook wel wat, zo'n fragiel vrouwtje die in een voor haar vreemde omgeving ondervraagd wordt door 2 vrouwen en Siri!), strekt ze nu haar hand voorzichtig naar Anke uit terwijl ze zegt dat Anke niet hoeft te huilen. Ze geven elkaar voorzichtig een hand... Later zegt de vrouw nog eens: "Patuma Rizana". Inmiddels heeft Siri deze namen ook een keer genoemd, dus we zijn er niet zeker van of ze dat gehoord heeft... Tijdens het wachten verruilt Joost even van plaats met Anke, waarop de oude vrouw meteen iets van hem vandaan schuift. Daarna wijst ze naar Anke en klopt ze met haar hand op matras naast haar. Ze wilde dat Anke weer naast haar kwam zitten. Als alles geregeld is, vertelt Siri dat we moeten gaan maar dat we elkaar morgen weer zullen zien. Op dat moment toont de oude vrouw emotie en laat ze een traantje gaan... Als Siri vraagt of ze Anke mee zou willen nemen naar haar huis, zegt ze dat dat niet kan omdat de mensen in haar gemeenschap van niks weten, maar als ze alleen had gewoond had ze Anke mee willen nemen naar haar huis. Ze volgt ons uiteindelijk tot de deur, volgt Anke helemaal en zwaait ons na...
Om 3 uur stappen we vol emoties, ervaringen en met een onwerkelijk gevoel weer in het busje om terug te gaan naar Aluthgama. We stoppen nog ergens voor een late lunch en hebben daarna een hele lange terugreis door allemaal verkeersopstoppingen enzo. Daardoor heb ik genoeg tijd gehad om dit hele verhaal te schrijven... ;) Jullie boffen maar, haha! :) Rond 8 uur zijn we eindelijk weer terug! Tijd om contact te hebben met het thuisfront en te eten...
Morgen gaan we al vroeg weer op pad! Om 8 uur vertrekken we naar het ziekenhuis in Colombo, waar we Anke's mogelijke biologische moeder en de 2 vrouwen weer zullen ontmoeten voor het DNA-onderzoek. Inmiddels hebben we gehoord dat de 2 vrouwen iets van identificatie voor de oude vrouw hebben kunnen regelen. De DNA-uitslag laat hierna vervolgens 2 weken op zich wachten en wordt naar het huisadres van Siri opgestuurd. In de tussenliggende tijd zullen wij nog wat verder door het land gaan reizen. Over 2 weken hopen we hier weer terug te zijn... Hoe het daarna loopt hangt helemaal van de DNA-uitslag af!
Nu eerst lekker in de douche en op tijd naar bed...
Tot de volgende keer!
Liefs, Jack
-
23 September 2016 - 18:41
Claudia:
WoW wat een verhaal, krijg er kippenvel van! Bijzonder om
Te lezen. Benieuwd naar de DNA uitslag maar zo te lezen zijn er toch wel
wat herinneringen aan de kant van de mogelijk biologische moeder.
Xxx clau -
23 September 2016 - 19:03
Iris :
Wat een bijzonder verhaal en prachtig geschreven Jack! Ik leef met je mee lieve anke en heb het ook niet droog gehouden bij het lezen. Lieverd, ik hoop dat het je brengt waar je naar op zoek bent. Love you. Xxx iris -
23 September 2016 - 20:04
Pa En Ma:
Lieve Anke, Joost en Jack,
Allereerst mailen we jullie dat dit alles ons erg gelukkig maakt, het doet ons ECHT goed.
Fijn Joost dat je ons al snel belde, maar na het lezen van dit verslag dringt alles beter tot ons door, bedankt Jack!
Wij herkennen de moeder echt nog, en dat na 32 jaar. Toen we lazen dat ze je naam noemde "Rizana" kregen wij het even te kwaad. We begrijpen nu heel goed dat het een spannende emotionele dag was.
Voor jullie slaap lekker en sterkte voor morgen!!!! -
23 September 2016 - 20:11
Rianne:
Owww Anke ik zit hier met een tissue hoor! Wat een ervaring en hoe onwerkelijk moet het voor je zijn! Kon me ogen niet geloven toen je me vanmiddag Appte!
Fijn Jack dat je het voor Anke hebt opgeschreven!
XXX Rianne -
23 September 2016 - 20:33
Yvonne :
Ik heb het ook niet droog kunnen houden. -
24 September 2016 - 06:49
Jetjuh:
Wat práchtig! Kippenvel en tranen, Anke ik ben heel blij voor je!
Dikke knuffel, ook voor Joost en Jack. -
24 September 2016 - 20:52
Ada Goethals:
Lieve Anke, adembenemend om te lezen...Wat moet dat wel niet met je doen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley